Bay Kötülük Yüksek ökçelerinin mermer holde çıkardığı sesler ona bir bardağın kıyılarına çarptıkça çın çın öten buz taneciklerini hatırlattı; sonra o çiçekler, kapının yanındaki ayaklı vazoda duran güz kasımpatları takıldı gözüne; onlara şöyle bir dokunacak olsa hepsi dökülecek, cam gibi kırılacak, tuzla buz olacaktı, buna emindi, donmuştu o çiçekler; ama ev ılıktı, ne ılığı, sıcaktı bile; gene de soğuktu, Sylvia titredi; gene de soğuktu, kâtibenin yüzündeki karlı tepeler kadar soğuktu: Miss Mozart tepeden tırnağa beyazlar giyiniyordu, sanki bir hastabakıcıydı. Kim bilir belki di gerçekten bir hastabakıcıydı; hem o zaman her şey açıklanmış olurdu. Mr. Revercomb, siz delisiniz, bu da sizin hastabakıcınız; sonra bir an düşündü; yok, hayır. Derken uşak atkısını getirdi. Güzel bir adamdı; ince uzun, tatlı, cana yakın bir zenciydi; kırmızımsı derisi çil içindeydi, gözleri boş boş bakıyordu. (Kitabın Girişinden)

Yorum yaz

Yorum Başlığı

mode_edit Yorum

Yorum yazmak için buraya tıklayarak login olunuz