Sonra her şey sivrileşti. Yamaçlar, tepeler, hepsi sivrileşti. Onların sert rüzgarlarla bütünleştiği hissediliyordu. Savaşa hazırlanan dev gemiler gibi etrafında döndüklerini sandı. Daha sonra havaya yayılan toz tabakası görüldü. Arkada gördüğü Andlar sanki fokur fokur kaynıyordu. "Kayboldum," diye düşündü. Eğer uçak ve etrafındaki ışıklar yıldızların arasına yükselirse o zaman belki yıldızlardan birinin şarkı mırıldandığını duyacaklar. Saniyeler akıyor. Gerçekten kan gibi akıp gidiyorlar. Uçuş hala sürecek mi? Her saniyenin hayati bir önemi var. Akıp giden zamanlar her şeyi yıkmışa benziyor. Her saniye kendisiyle beraber bir şeyler götürüyor. Sesini, gülüşünü, tebessümünü beraberinde götürüyor. (Kitabın İçinden)

Yorum yaz

Yorum Başlığı

mode_edit Yorum

Yorum yazmak için buraya tıklayarak login olunuz