Çocuk mutfağa girip ocağın önünde dikildi. Kısa bir duraksamadan sonra kapağını açarak düğmeleri inceledi, üzerinde «fırın» yazılı olanı çevirdi. Gaz kokusu çok keskindi. Öksürdü birden, yaşaran gözlerini silerek birkaç adım geriledi. Sendeleye sendeleye oturma odasına daldı, masanın kenarına gelince zınk diye durdu. Sedirde horlayan şişman adamın görünüşü ve ekşi alkol kokusu midesini altüst etmişti. Yeniden dengesini bulup dış kapıya yöneldi. Çocuk kapıyı sıkı sıkı kapadıktan sonra merdivenlerden aşağı inip ağaçlara doğru koştu; serin, taze havayı hırsla içine çekiyordu. Annesi kütüphanedeki işinden hava kararıncaya kadar dönmezdi. Üvey babası annesini artık hiçbir zaman okşamayacaktı. Nasıl olsa ondan kimse kuşkulanmazdı. Kendisini bulamayacakları bir yere kaçıp gizlenecek, hazır olduğunda ortaya çıkacaktı. Yıllar sürebilirdi bu. Yüksek sesle güldü. Beklemesini bilirdi. (Kitabın Girişi)

Yorum yaz

Yorum Başlığı

mode_edit Yorum

Yorum yazmak için buraya tıklayarak login olunuz