Saatçi
Lincoln Rhyme 7. kitap Soğuk bir Aralık ayı... New York sokakları. Aynı gece içinde işlenen iki korkunç cinayet. Katilin olay yerine bıraktığı, kadranı Ay Takvimi ile döşenmiş saatler ve uçuşup duran sorular: Bir insan ne kadar sürede ölür? Katil cinayeti işledikten sonra, olay yerine neden geri döner? Bir suçlu ne zaman yalan söyler? Birinin yalan söylediğini nasıl anlarız? Deaver’ın artık efsaneleşen kahramanı, boynundan aşağısı felçli, suç uzmanı, üstat Lincoln Rhyme, sevgilisi Amelia Sachs ve ekibi soruşturmayı üstlenirler, fakat yüzyıllardır doğru işleyen şaşmaz bir saat kadar mükemmel kurulmuş bu oyunda adım adım çözüme ulaşmaya çalışırlarken, hayatın önemli sırlarından biriyle karşı karşıya geleceklerdir: “Hiçbir şey göründüğü gibi değildir...” (Tanıtım Yazısından)
Oyun İçinde Oyunlar!!!
Saatçi
Yazarın( Jeffery Deaver) ilk kitabını okudum.önceden kitabından çevrilen Kemik Kolleksiyoncusu isimli filmi izlemiş ve boynundan aşağısı felçli dedektifi Lincoln Rhyme, sevgilisi Amelia Sachs'ı tanımış ve çok sevmiştim.Lincoln Rhyme biraz Rex Stout'un Nero Wolf'unu anımsatıyor(Armchair Dedective)Nero Wolf şişmanlıktan dolayı ev dışına çok nadir çıkıyordu.Oturduğu yerde yardımcısının getirdiği bilgileri değerlendirerek çözüme ulaşıyordu. Lincoln Rhyme'de ekibinin getirdiği bilgi ve bulguları değerlendiriyor.Bu kitapta da aynı dedektifler ve ekibi yer alıyor.Kitap 550 sayfa.Yazar ayrıntılara çok önem veriyor.Olay yeri,bulgular tablosu kitabın içinde 3-4 kere tekrar ediliyor.yeni bulgularla zenginleştirilerek.Katil baştan belli gibi görünüyor.Olaylar geliştikçe oyun içinde oyunlar ortaya çıkıyor.Dedektifler onları ipuçlarını bularak takip edip ortaya çıkarmaya çalışıyorlar.
Romanda ekipte yeni bir kişi olan Kathryn Dance kinestetik uzmanı.Davranış bilimci.Tanık ve şüpheli sorgularında vücut ve konuşma dilini inceleyerek gerçeği ortaya çıkarıyor.
Fakat kitabın kurgusu iyi olmasına rağmen, kitap, ya iyi çevrilmemiş ya da yazar edebi açıdan zayıf gibi geldi bana.
Yazar okuyucuyla oynuyor.
[spoiler]Kitabın sonu da bağlanmıyor.Ucu açık kalıyor.Yazar Saatçi'nin devamını düşünüyor galiba... [/spoiler]
Yorum yaz