“… Mandalinalar çocukluğumdur. Onlarla büyüdüm. İnce, kırılgan dallarına tırmanıp oyunlar oynadım. Kokularını, havadan daha çok içime çektim. Yeşilden turuncuya dönüşmelerinin her anını gözlemledim. Hastalıklarını iyileştirdim. Zarar verenleri yok ettim. Bir annenin çocuğuna titrediği gibi üzerlerine titredim. Onlarla oturdum, onlarla kalktım, onlarla yattım. Nefes alışlarını bile duyarak yaşadım. Ortamda bir mandalina varsa hemen kokusunu alırım. Cinslerini de ezbere bilirim. Ama hiçbirinin kokusu Bodrum mandalinasına benzemez…”
Ülkenin en ünlü turistik beldelerinden biri olan Bodrum'un cadde ve sokaklarında öldürdüğü kurbanlarının ağızlarının içine kağıda sarılı yeşil mandalina yerleştiren bir katil dolaşmaktadır. Kağıttaki notta da “Mandalinaları unutmadım!” yazmaktadır. Soruşturma ilerledikçe, katil ya da katillerin mandalina bahçelerini yok edip betona dönüştüren müteahhitleri hedef aldığı belirlenir. Dedektifler, medyanın “Mandalinacı katil” adını verdiği katili yakalamak için Bodrum'un altını üstüne getirirler.