Çiçekçinin Ölümü - Ahmet Ümit, İsmail Gülgeç

Yazan: A. Ömer Türkeş
Yayın Tarihi: November 19, 2011 12:33

Yaratılmasının üzerinden çokça zaman geçmesine rağmen Ahmet Ümit'in Başkomser Nevzat'ı popülerliğini yeni yeni kazanıyor. Komiser ve yardımcısı Ali’nin serüvenleri Yeni Yüzyıl gazetesinde başlamış, Ahmet Ümit’in hikaye kitabı Şeytan Ayrıntıda Gizlidir’de sürmüştü. Sonra iki ayrı TV dizisine transfer oldu kahramanlarımız; Komiser Navzat, Karanlıkta Koşanlar’da Uğur Yücel, Şeytan Ayrıntıda Gizlidir’de Çetin Tekindor tarafından canlandırıldı. Ve son olarak İsmail Gülgeç tarafından çizgileniyor.

Kısa bir özetle başlayalım: İstanbul’un meşhur mekanlarından Abanoz Sokak’ta bir çiçekçi dükkanında bıçaklanarak öldürülmüştür. İlk bakışta arkasında mafyatik ilişkiler olduğunu düşündüren cinayet, Nevzat ve ekibini İstanbul’un karanlık sokaklarında dolaştıracaktır. Gece kulübü sahiplerinden Yüksekkaldırım’ın yorgun kadınlarına, pahalı travestilerden zengin iş adamlarına kadar pek çok kişiyi sorgular Komiser Nevzat. Bir kez daha hayatın sillesini yemiş, düşmüş, bir yerlere tutunmaya çalışan insanlarla karşılaşır. Katil de onlardan birdir. Ve elbette olayı çözümlemek Nevzat komiseri sevindirmeyecektir…

Çiçekçinin Ölümü, “katil kim” sorusu etrafında kurgulanmış polisiye bir hikaye. Ancak polisiye kurgu işin bahanesi. Özellikle bu çizgilendirilmiş halinde asıl öne çıkan İstanbul’dan insan manzaraları, daha doğrusu insani dramlar. Canlandırılan hemen herkesin hayatı geçmişlerindeki travmatik yaşanmışlıklarının izlerini taşıyor. Cinayet Masası Başkomiseri Nevzat ve yardımcısı Ali’nin geçmişleri de diğerlerinden farksız.

Her daim sert ve öfkeli Ali’yi çözümsüz gönül ilişkileriyle bir kenara bırakarak asıl kahramanımızdan söz edeceğim: Komiser Nevzat da Remzi Ünal gibi insani özellikleriyle canlandırılmış bir detektif tiplemesi. Analitik çözümlemelerden ziyade hayat deneyimlerine güveniyor. Yoksulluğun, eşitsizliğin, renkli ışıkların arkasına saklanmış batakhanelerin, kıstırılmış ve çaresiz insanların, onları bir anda hiç planlamamışken suça iten basit nedenlerin farkında. Katil, hırsız, orospu, pezevenk ya da saygın iş adamı, karşısına çıkan her kim olursa olsun ayırd etmeyen, onu anlamaya, ona yardımcı olmaya çalışan, bu nedenle tekilatta ve alemlerde sevilen bir adam o! Biraz “feylosof” bir havası, sürekli yorgun, hatta bezgin bir görünüşü var. Doğrusu Komiser Maigret’i andırdığını söylemeliyim; hele ki bu çizgi roman kahramanı haliyle…

Her şey iyi hoş da, bütün bu olumlu özellikler Komiser Nevzat’ı kelimenin diğer anlamıyla “karton” kılıyor. Nevzat’ın yabancı meslektaşı Maigret’den çok İstanbul’un aynı mekanlarına verdiği hizmetlerle ünlenen Hortum Süleyman’a benzemesi gerekmez miydi? Siz hiç rastladınız mı Nevzat gibi bir komisere. Ben rastlamadım. Tıpkı İsmail Gülgeç’in söylediği gibi; “yaşamda öyle bir polisin olduğunu, olabileceğini sanmıyorum, olsa da bunun kahraman olması sıfır ihtimal”. Ama haksızlık etmeyelim, eleştriyi siyasallaştırmayalım; okuduğumuz en nihayetinde çizgilenmiş bir polisiye hikaye. Üstelik hikaye ile çizginin buluşmasından çıkan sonuç da gayet başarılı.

İsmail Gülgeç, senaryo olarak yararlanmış Ahmet Ümit’in aynı adlı hikayesinden. Kısa bir hikayede eksik olan mekan tasvirleri ve detay çizimleri Gülgeç’in katkısı. Bu sayede okuyucu olarak olayların geçtiği dünyanın atmosferine girebiliyoruz. Öyleyse bir kıssadan hisse çıkaralım; polisiye yazarları gerektiğinde ince ayrıntılara kadar uzanan mekan ve insan tasvirlerini hiç unutmamalılar.

Çiçekçinin Ölümü, ilk bakışta Fransız çizerlerin fırçalarından çıkan detektif çizgi romanlarını hatırlatıyor. Severek okudum. Ama Gülgeç’in çizgisinin karikatüre yakın durmasından kaynaklanan abartılı insan figürlerini aynı ölçüde sevmesem de serinin yeni maceralarını heyecanla bekliyorum.

Kategori: A. Ömer Türkeş Yazıları
Etiketler:

Ahmet Ümit

İsmail Gülgeç

Çiçekçinin Ölümü

Başkomser Nevzat

Ahmet Ümit