Grange en beğendiğim yazarlardan biri. Bu kitabı da soluk soluğa okudum. İlk sayfadan itibaren bırakamadım, ancak sonu bu kadar olağandışı, gerçekdışı ki inanamadım. Tam bir hayal kırıklığı. Yani insanların ayıya, yılana ve kartala dönüşmesi bana göre korku türünün özellikleri olmalıdır. Fazla hayal gücü, fazla saçmalık, ama böyle bir son sizi rahatsız etmiyorsa, okuyun...
Grange tüm kitaplarının toplamasını yaptığım yazarlardan ve bu kitap olay zenginliği açısından en iyisi bence.Baştan itibaren özellikle karakterin halet-i ruhiyesi ve olayların akışı bazen yavaş bazen hızlı bi gerilimle anlatılması kitaba devam edilmesini sağlıyo.Sonundaysa bişeyler olucak diyip iyice geriliyo insan-beethoven eşliğinde okuyunda görün- Ama kitap boyunca korunan ciddiyet o kendisine göre fazla uçuk olan son ile yitip gidiyo.
Grange'nin yine heyecanlı ve sürükleyici bir eseri. Yine değişik konular, yine bilinmeyenler.
Konu Sibirya'ya kadar uzanıyor. Fakat hikaye; parapsikolojiyi bir bilim dalı olarak kabul etmiş eski Sovyetlerin pis işleriyle ilgili olduğundan; haliyle sonu fantastik.
Sanırım bu son, salt gerçekçi polisiye okurlarını haliyle kızdırmış. :) Çünkü biz fantaziden uzak Grange kitaplarına alışığız. (Taş Meclisi'nin öncesini konu alan çizgiroman Zener haricinde tüm kitapları fantastik öğelerden uzak olarak kaleme alınmıştı.) Ancak fantastik edebiyata gönül vermiş pek çok arkadaşımın bu kitabı çok beğendiğini hatırlıyorum.
Dolayısıyla önyargıyla yaklaşmayın, yine de okuyun.
TAŞ MECLİSİ
Jean Christophe Grange
İyi bir başlangıç,vasat gelişmeler ve berbat bir final.Tam bir hayal kırıklığı.
Bütün anlatının Şamanlar arası bir yarışmayla sonuçlanacağı ve/fakat istediği herhangi bir canlı haline dönüşebilen Şamamın kurşuna teslim olabileceğini hayal edmezdim doğrusuçBu mu inanılmaz düş gücü!
Yazarın kitapları arasında yaptığım sıralamada sonuncu sırada olan.
Mistik öğeler barındırıyor.
Gerçekten bu kadar uzak olunur mu?
Olunurda bunu polisiye yazarı diye nitelediğimiz bir yazar yapar mı bilemiyorum.
diğer eserlerine nazaran pek beğenmediğim bir kitap ama okunması yinede zevkli ama diğer eserleri ile kıyaslayınca biraz vasat kalıyo
Grange romanlarını beğenenler bu kitabı da beğeneceklerdir. Sonuna kadar büyük bir merak duygusuyla okunuyor ama sonunda yerini biraz hayrete bırakıyor bu merak. Çoğu arkdaşın da belirttiği gibi sonu epey zorlama olmuş. Fakat yazarın akıcı dili keyifli anlatımı ve özenle hazırlanmış detaylar için bile okumaya değer..