Öyküde gizem ve ana kahramanın olmaması temel ve büyük problemler. Öykü olaylara odaklandığı için kitabın %80'i haber okuyormuşuz gibiydi. Polisler figürandı. Olayı çözeceğine dair umut besleyebileceğimiz bir ana dedektif karakteri (sleuth) yoktu. Peki, polisleri niye okuduk? Polisiyede eksik kalmasın diye polis katılmış hissi yaratıyor. Ana kahraman olması gereken Bora, Seray, Aykut figürandan öteye geçemediler.

Fikir klişe. Kadına şiddet ve tacize uğramışların/uğramışlar adına intikam cinayetleri konusunu artık Kızılay sokakta dağıtacak. Adaletten kaçanların cezalandırıldığı en başından belliydi ama teknik olarak bu kadar büyük bir operasyonu da ancak bir devletin istihbarat teşkilatı yapabilir. İki adam, bir cip ve para bulmuş bir adamla zor...

Ayrıca adalette de problemler var. Profesörün oğlu olayında evdeki diğer çocuklar niye öldürüldü? Zengin çocuğu olmak cezalandırılması gereken bir şey mi? Aklımda deli sorular...

Anlatım bozuklukları ve yazım yanlışları var; bazı örnekler: 'Bora Bey’in 'bey'i küçük. “Bizim kültürümüzde oryantalizm” (bizim kültürümüzde oryantalizm olmaz, oryantalizm batı kültürünün doğuya yüzeysel bakışıdır, orient biziz :) ), “kalp krizinden öldüğünü görünce önce kadını sonra adamı öldürmüş” (adam zaten kalp krizinden ölmüştü, ölüyü mü öldürdü?), “… serbest kalmasını sağlayan adaleti sağlamaya çalıştım” (eleştirilen adalet ile sağlanmaya çalışılan adalet aynı kavram değiller tek nesne ile ifade edilemez) gibi.

Özetle, okuma zevki vermedi. Kapağı da beğenmedim.