Bu kitap 2023 Kristal Kelepçe Yılın Polisiye Romanı adayıdır.

Başkomiser Şimal, annesi Kumru ve aslında komşunun kızı olan kardeşi Defne. Ordu’da iş adamının çıplak cesedi sahilde bulunuyor. Cinsel organı ve sağ göğsü kesilmiş. Çalıştığı şirket uyuşturucu ticareti de yapıyormuş. Moldovalılarla da işleri varmış. Ölen adamın taciz dosyaları da var…

Kitabın Ordu’da geçmesinden hoşlandım. Deniz kokusu, mangalda pişen levrek, turşu kavurması, mıhlama iştahımı açtı (ki ben levrek sevmem) bol bol çay içildi, benim de canım çekti. Anadolu polisiyelerinden hoşlanıyorum. Amazonlar ile bilgiler (benim için yeni değildi) de hoştu.

Polisiye kurguyu çok dengeli buldum, cinayeti, tacizi, narkotiği, intikamı vs. tadını kaçırmadan içine yedirmiş, zor işi başarmış.

Aklıma yatmayan yerler var, Janset’in Ordu’da ne yaptığı gibi. Janset karakterine gerek olmayabilirdi. Settar Amca’ya Moldovalıların uyuşturucu ticareti yaptığını bilmiyor mu diye niye sormadı Şimal? Settar Amca niye Defne’nin babası olduğunu saklamış yıllarca? Babası vardı da çocuğa niye komşu bakmış yıllarca? Defne bebekken annesine tecavüz eden Zaim nasıl 32 yaşında oluyor? vs. gibi.

Kitabın en başında elimi sarı saçımdan geçirdim, aynada ela gözlerime baktım gibi kendi fiziksel görüntüsünü anlatma çabasını acemice bulup soğuyacak olduysam da kitabın devamı iyi geldi, okuttu.

Kitabın feminizm yönü ayarında ve doğru mesajlar içeriyordu. Ve fakat ısrarla neden tecavüz kelimesini kullanmadığını anlamadım. Çoluklu çocuklu koca kadın, intihar ettiğine göre, dağ başında başına gelen şey taciz değil tecavüz olmalı.

'Osman abi' derken abinin küçük yazılması, 'çuvaldızı başkalarına batırma' gibi deyim hataları vs. ikinci baskısı olursa düzeltilebilir.

Kitabın ismini beğenmedim. Bu kitaba, öyküyle daha ilgili çok daha yaratıcı isimler bulunabilir.