Hakan Yel'in yola çıkış noktası oldukça iddialı, polisiye kurguları paranormal olaylarla harmanlamak. Ancak derinliği olmayan karakterler (özellikle Ali romanın kahramanı olmasına rağmen psikolojik ve hatta fiziksel olarak da hiç çizilmemiş bir karakter), gereksiz detaylar (Kuzey Aral'ın hayatına ait sekanslar karakteri derinleştirmekten ziyade okuyucuda bir sempati oluşturmaya çalışıyor ancak bu başarılı olmaktan ziyade sadece entrikayı açık ediyor.) ve tatmin etmeyici final (Ali'nin finali gerçekten ilk akla gelen şekilde yazılmış, ekmek bıçağıyla elma soymaya kalkmaktan daha akıllıca bir mizansen bulunabilirdi) bu harmanın başarızlığına yola çıyor. Ve romanı zayıf kılıyor.