Konu hakkında yazarlar arasında da çeşitli tartışmalar dönüyor. Christopher G. Moore, bir yazarın politik görüşünü bildirmemesi gerektiğini savunup; kendisinin 1990lı yıllarda G. Asya'da gazetecilik yaparken iki karşıt görüş altında kalmasına rağmen, tarafsızlığını koruduğunu söylüyor. Mankell üzerine kaygısını da bundan sonra yazarın kitaplarını okuyacak olanların, belli bir politik görüşe sahip olanlardan oluşacağını veya tam tersi bir durumda, yazarın büyük bir kitle tarafından boykot edilme olasılığından endişe etmesiyle açıklıyor.
Öte yandan Ian Banks, bir açık mektupla yazar ve sanatçıları İsrail'i kültürel yönden boykota çağırıyor; eserlerimizi çevirmelerine izin vermeyelim diyor.
http://www.guardian.co.uk/world/2010/jun/03/boycott-israel-iain-banks

Üstadın da gemide olduğundan haberim yoktu. Kendisi alıntılanan sözleriyle de praksis insanı olduğunu göstermiş.“Eğer biri dayanışmadan söz ediyorsa, bilmelidir ki, desteğini eylemler ile de kanıtlamalıdır. Ancak eylemlerimiz ile, doğru olduğuna inandığımız dayanışma içerisinde olabiliriz.”
Kendisi kuzey polisiyelerine olan sempatimi, yazar olarak varlığıyla da boşa çıkarmıyor.
Kazasız belasız atlatmasına sevindim.

Bir gazetecinin politik görüşünü açık etmemesini bile doğru bulmazken, bir yazarın bunu saklaması gerektiğini hüç düşünmüyorum. Eğer inandığı gibi yaşamayacaksa ve yazmayacaksa bir yazarın bizim kadar bile özgürlüğü yok demektir. Oysa olmalı. Moore, tarih boyunca büyük addettiğimiz tüm yazarların politik görüşlerinin ve hayata genel bakışlarının tamamen ortada olduğunu unutup bunları söylemiş galiba. Mankell en güzelini yapmış, inandığı bir dava uğruna canını ve daha az önemli olmak kaydıyla, kitap satışlarının bir kısmını feda etmiş. Ne olmuş ki?

Isn Banks'le ilgili verdiğin bilgi ise süper, sanırım yapılması gereken bu. Ya da en azından inandığın yönde hareket de ediyor olman daha doğru.