Ne zamandır kuzey polisiyelerini özlemiştik. Lakin Karin Alvtegen'in tarzı pek de Maj Sjöwall/Per Wahlöö ya da Henning Mankell gibi değil. (En azından bu kitabı öyle değil diyelim - zira diğer kitaplarını okuma fırsatım olmadı.)
Kitap İsveç banliyölerinde - Amerikan banliyö yaşam tarzını aratmayan bir tatta - yaşayan bir karı-koca üzerinden ilerliyor ve tüm kitap boyunca bunların - ve bir ilave karakterin daha - birbirleriyle olan ilişkileri üzerine psikolojik çözümlemelerle devam ediyor. Yani demek istediğim, ortada çözülecek bir gizem, aydınlatılacak bir suç, faili meçhul bir cinayet, başı sıkışık bir polis, yaman bir dedektif vs. öğeler yok.
Ama bu durum kitabın sürükleyiciliğini olumsuz etkilememiş. Güzel kaleme alınmış bir hikaye; hızla, zevkle okunuyor. Sonu da güzel bağlanmış. Yine de - her ne kadar neticede bir suç öğesi var ise de - "mystery" şablonunun biraz dışında kaldığını vurgulamak gerek. Daha ziyade psikolojisi bozuk bir grup insanın olmadık davranışlarda bulunup birbirleriyle olan ilişkilerini iyice çıkmaza sokmalarının hikayesi diyelim :)
7,5/10 diyorum, neticede yukarıya yuvarlayıp 8 puanlıyorum.